Miłość dobrej kobiety

Alice Munro
Wydawnictwo W.A.B.
Alice Munro, kanadyjska autorka kilkunastu książek, na ogół opowiadań, w 2013 roku otrzymała za swą twórczość Nagrodę Nobla.
Nie przepadam za opowiadaniami, ale wypada zapoznać się z tak wysoko ocenioną literaturą.

Okazało się, że opowiadanie Munro  to nie punktowy opis jednego zjawiska, krótka historyjka, lecz rozwinięta fabuła, jakby osobna książeczka. Pozytywne rozczarowanie.
W omawianej pozycji mamy 8 opowiadań. Dotyczą one kobiet z wewnętrznymi konfliktami, z rozdźwiękiem pomiędzy tym czego one chcą, a co muszą robić. Głównym motywem są tu różne aspekty miłości; matki do córki, żony do męża, dzieci do dorosłych.
Jest samotność  i ambiwalentny stosunek do macierzyństwa. Kobiety - jak te, które znamy z autopsji mają problemy rodzinne, społeczne, towarzyskie i różne spojrzenie na świat. To katalog postaw i zachowań pokazujący do czego kobiety są zdolne dla miłości. Drobiazgowe studium motywacji i ukrytych pragnień, sekretów i oczekiwań kobiet wobec tych, z którymi wchodzą w relacje.
Autorka opisuje problemy osobiste z niezwykłą wnikliwością i zniuansowaniem. Tu ważne jest niemal każde słowo, które pokazuje siłę emocji, myśli i zawiłości codziennego życia. Jej bohaterki funkcjonują w sytuacjach codziennych i przełomowych, gdy porzucają dotychczasowe życie dla miłości, a może jej ułudy - jak Anna Karenina czy Madame Bovary.
Miłość, jej związek ze zdradą, nienawiścią, emocjonalnym i mentalnym zagubieniem - pełno tu niedopowiedzeń, tajemnic i pytań.
Styl opowieści, oszczędny, lapidarny; bo Alice Munro to mistrzyni krótkiej formy. Pisano o niej, że to autorka osobna, bo nie da się jej z nikim porównać.
Znakomita pisarka, która w perfekcyjny sposób analizując siłę i niejednoznaczność uczuć  skłania do głębokich refleksji.

Bożena Bertman