Poranki czy Wieczory

Poranek to początek dnia. Świt budzi wszystko do życia. Przyroda rozkwita - trawa perli się rosą, drzewa szepczą, kwiaty się otwierają, odurzają zapachami.Słychać śpiew ptaków i podmuchy wiatru. Wkrótce wzejdzie słońce, rozproszy resztki mroku, ogrzeje, doda energii stworzeniom, pobudzi siły witalne. Świat zrobi się bajecznie kolorowy, pełen barw, które wywołują pogodny nastrój, radość, zachwyt nad pięknem przyrody. Moc natury angażuje zmysły i uczucia. Uruchamiają ciało. Czasem poranek zamyka dzień, gdy po całonocnych szaleństwach do rana, wschód słońca kończy upojną noc. Zakochanych, którzy nad ranem wracają przez park bujna zieleń trawy skusi jak wyśpiewany przez Święcickiego łan jęczmienia. Niestety, ekskluzywna randkowa bluzeczka nie pozbędzie się zazieleń. Szkoda, ale będzie dowodem na moc uczucia i poranka. Ilu sekretnych kochanków, czy czasowo oddalonych partnerów marzy by budzić się w miłosnych objęciach. Bo o poranku łatwo o eksplozję erotycznej energii, radosny seks, zespolenie.

Więc - kocham poranki. Bo atakują zmysły, dają energię i nadzieję na nowe zdarzenia i przeżycia. Ale nie umiem słowami oddać niezwykłego piękna wschodów słońca nad morzem, w górach, na pustyni. Także nawet uzdolnionym malarzom nie udaje się w pełni skopiować tej palety barw i nastrojowej otoczki emanującej z natury.

A wieczory już nie tak mnie zachwycają? Trudno powiedzieć. Niosą inne uroki i wartości. Już przyroda tak nie uwodzi, lecz przecież zachód słońca dostarcza niecodziennych wrażeń.Gdy zapadnie zmrok otoczenie staje się tajemnicze, czasem nadchodząca noc wywołuje lęk i żal, że już kończy się dzień. Ale wieczór to czas myślenia, dyskutowania, tworzenia i innych funkcj umysłu. Są wieczory literackie, poetyckie, filmowe, teatralne, w sali koncertowej i w kawiarni z przyjaciółką. Także przyjęcia urodzinowe, imieninowe, jubileuszowe, organizuje się wieczorem. I misteria miłosne - najczęściej po zmroku. Więc wybór trudny.

                                                                  Bożena Bertman